دکتر بدیع فارغ التحصیل دبیرستان البرز بوده و درجات کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای خود را در زمینه مهندسی الکترونیک و برق با گرایش بازشناسی الگو از انستیتو تکنولوژی توکیو دریافت نموده است.
اهم فعالیت‌های پژوهشی نامبرده، یادگیری ماشین (ML) و مدل‌سازی شناختی و پردازش و تولید دانش به طور اعم، و مدل‌سازی رایانشی فرآیندهای تمثیلی، فرآیندهای تفسیری و فرایندهای مبتنی بر تجربه به طور اخص، با تاکید بر مقاصدی از قبیل سازماندهی بهینه متون و محتوا در فضای مجازی و راهبری پژوهش و پدیدآوردن رایانه‌ای ایده‌ها و تکنیک‌های نوین می‌باشد. به‌ویژه تحقیقات اخیر نامبرده در ارتباط با ایده‌زایی و محتواسازی خودکار برای سازمان‌های هوشمند و فراگیری و پژوهش الکترونیکی، که مبتنی بر رویکرد تفسیری به تمثیل و ترکیب مفاهیم است، در خور توجه می‌باشد.
آشنایی نامبرده با واقعیت‌گرایی سازا (به عنوان یک جنبش معرفت‌شناسی نوین) و راهبرد اصلی آن (بیگانه‌یابی) این فرصت را به او داد تا مضامین مورد علاقه خود را از این دیدگاه بررسی کند. در این ارتباط، او توانست رویکردها و چارچوب‌هایی را به عنوان راهبردهای محوری برای فرایندهای استدلال تمثیلی و تفسیری توسعه دهد. از میان چارچوب‌های توسعه‌داده‌شده می‌توان به "رویکرد تفسیری به استدلال تمثیلی"، "پردازش دیدگاه‌نگر مفاهیم"، "مدل‌سازی فرایندهای پدیداری درقالب تابلوهای معنایی" و " همجوشی معنایی به منظور تفسیر عبارات و ساختارهای معنایی" اشاره کرد که دارای کاربردهای گوناگونی در ایجاد چارچوب‌های علمی جدید و تولید محتوای پشتیبان برای مقاصد آموزشی و پژوهشی هستند. دکتر بدیع یکی از پژوهشگران فعال در زمینه‌های میان‌گستره‌ای و تراگستره‌ای در ایران بوده و دارای انگیزه بالایی برای کاربست شیوه‌های مدل‌سازی هوشمند/ شناختی/ پدیداری در مباحث انسانی می‌باشد. او در حال حاضر عضو شورای علمی پژوهشکده فناوری اطلاعات موسسة تحقیقات ارتباطات و فناوری اطلاعات، استاد وابسته دانشکده علوم مهندسی دانشگاه تهران و همزمان سردبیر مجله علمی-پ‍‍‍‍ژوهشی‌ای که توسط این موسسه به طور ادواری به چاپ می رسد، می‌باشد.